7 Temmuz 2012 Cumartesi

Fizikçiler Dünyayı Bozdular



Evet, fizikçiler dünyayı bozdular. Epey zaman önceydi, haber bültenleri Cern'deki deneylerin evreni yok etme ihtimali olduğunu söylüyorlardı. CERN'den yapılan açıklama bu ihtimalin her saniye var olduğunu, yeni bir riske sahip bir şey yapmadıklarını söylüyorlardı ama bir şeyler ters gitti. Bir yerde hesap hatası yaptılar, bir şeyler oldu. Nasıl olduğunu bilemiyorum, açıklayamıyorum, nasıl olur da fark etmezsiniz anlayamıyorum; hep aynı günü yaşıyoruz.

Bu saçmalığın ne zaman başladığını bilmiyorum. Elbet ben de bir "dün" anımsıyorum, o dün hiç değişmiyor. Bugün hep aynı bugün. günlerdir aynı bugüne uyandığımızı insanlara anlatamıyorum. Dün de bugündü, evvelki gün de. Gece olup da herkesi uyku bastırdığında tek tek yataklarımıza gidiyoruz, uyuyoruz. teoride zaman geçmeye devam ediyor ama aslında uyuduğumuz güne uyanıyoruz. Dünya tek bir gün içinde sıkışmış, ilerleyemiyoruz. Son zamanlarda içinizde büyüyen, yenice bir sıkıntı sezmediniz mi? işte bu yüzden, sürekli aynı günü yaşadığımız için.

Kimle konuşsam sizin söylediğinizi söylüyor, "dün tabii ki vardı, 1 hafta önce şunu yapmıştım, beş gün önce şurdaydım" itiraz etmiyorum ki! Dünlerin yalan olduğunu söylemiyorum. bir de şöyle deneyeyim;
 sabah yataktan isteksizce kalktınız, bir şeyler yediniz, bir yerlere gittiniz, çalıştınız, yattınız, oturdunuz, gezdiniz, üzüldünüz, eğlendiniz ve akşam oldu. Zihninizi uykuya teslim ettiğinizde bir şekilde zaman kendini başa alıyor, o sabahki şartlarda kendini sıfırlıyor. o gün yeniden başlıyor, işte bu yüzden dün var. İnsanlar zamanın kendini sıfırlamasını anımsayamıyor. Ben yeni fark etttim, Teomanın yıllar önce gudik şarkılarından birinde söylediği gibi "dün de yok, yarın da yok, sonsuz bir şimdi içinde nefessiz kaldım" dediği gibi hep aynı günü yaşıyoruz.

Aynı gün olsa da farklı şeyler yapabiliyorsunuz. Günün birinde yalnız kalıyorsunuz, başka bir versiyonunda arkadaşlarınızla görüşüyorsunuz. Sadece gece uykuya yatınca yine aynı güne kalkıyorsunuz. Heh! güzel bir kanıt buldum. işte bu yüzden hep aynı kitabı okuyorsunuz, ilerleyemiyorsunuz. Gün sıfırlandığı için okuduklarınızı anımsamıyorsunuz. Elinizdeki kitap ne kadar uzun süredir elinizde değil mi? Bitmiyor. Haftalar olmuş gibi, evet, bu his size söylemek istediğimi anlatmaya yardımcı olabilir.

Acaba ölenlere ne oluyor, nasıl oluyor da ölü bedenleri aynı güne uyanıyor? Demek ki iş sadece aynı yatakta, günlerce aynı güne uyanmak demek değil, çok daha karışık.

Durumun vehametinin farkına vardıklarını tahmin ediyorum. Bir şeyler yapıp bu açmazdan çıkmamızı sağlayacaklardır. Bunu en kısa sürede başarmalarını umuyorum. Size sevgilerimi gönderiyorum. yarın yine bu yazıyla karşınızda olacağım, bir sonraki gün de, bir sonrakinde de... sorun çözülene dek. Umarım daha kötüsünü yaşamayız.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder